Αρχειοθήκη ιστολογίου

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Συγνώμη απο ένα γαρύφαλλο

Συγνώμη σε  ένα  γαρύφαλλο


Ένα  απλό  κόκκινο τιποτένιο γαρύφαλλο ήταν …πεταμένο  στο δρόμο  και τσαλαπατημένο  από δεκάδες  πόδια που το κλωτσούσαν αδιάφορα  και άπονα, πότε  από δω πότε από εκεί .
Κανείς δεν ήξερε την ιστορία  του και τι τους ένοιαζε  άλλωστε.
Πέρασε  κι εκείνη,  το είδε  και θυμωμένη  του έδωσε άλλη μια κλωτσιά με το γοβάκι της που το διέλυσε  εντελώς. Εκείνη  όμως ήξερε … ήξερε ποια χέρια το κρατούσαν …ήξερε  και σε ποια χέρια ήθελε  να προσφερθεί .    

Από καιρό  τώρα την έπαιρνε  ένας άγνωστος τηλέφωνο . Είχε γλυκιά και ευγενική φωνή γι αυτό  δεν τον αποπήρε ούτε του το έκλεισε στα μούτρα, παρά τον άφησε να της μιλά και να επικοινωνούν έτσι χωρίς να  της αποκαλύπτει το όνομά του. Μάλιστα περίμενε με ανυπομονησία  το τηλεφώνημά του. Μιλούσαν  για πολλά θέματα και έδειχνε να ξέρει  τα ενδιαφέροντά της για να  προσελκύει με αυτό τον τρόπο την προσοχή της. Αρνιόταν  όμως να της πει ποιος είναι, δίνοντας  έτσι μια ατμόσφαιρα μυστηρίου.
«Αχ και να είναι αυτός που μου αρέσει » σκεφτόταν το κορίτσι και φτερούγιζε η καρδούλα του . Αυτός  ο ωραίος ο τύπος με το καμπριολέ που περνάει κάθε μέρα από μπροστά της, της χαμογελάει, την κοιτάζει επίμονα, την χαιρετάει και δείχνει με τα μάτια του ότι την θέλει. Την φλερτάρει ολοφάνερα αλλά δεν αποφασίζει να της μιλήσει . Ίσως να φταίει  που είναι αρκετά μικρότερή του και την θεωρεί νιάνιαρο  για να κάνει σχέση μαζί της .   Ναι ήταν σίγουρη  πια , αυτός της τηλεφωνούσε κάθε μέρα. Ίσως να ήθελε να μάθει πως σκέφτεται και πόσο είναι έτοιμη για να ερωτευτεί και  να προχωρήσει κι αυτός ανάλογα. Ναι τον είχε ήδη ερωτευτεί και λαχταρούσε να της τηλεφωνήσει , να ακούσει την φωνή του. Είχε παρατηρήσει πως περνούσε με το αμάξι λίγα λεπτά πριν από το μαγαζάκι του πατέρα της, την κοιτούσε, της έκλεινε το μάτι και μετά τηλεφωνούσε. Δεν έδινε σημασία σε κανένα άλλον, ούτε σ΄ αυτόν τον ασχημούλη που περνούσε με το μηχανάκι του και κοιτούσε κι αυτός απροκάλυπτα να την δει. Σιγά να μην έδινε σημασία σ΄αυτόν το βλάκα τον άσχημο.  Ώσπου μια μέρα, μετά  από την μεγάλη πίεση που του ασκούσε με τις  ερωτήσεις της αποφάσισε  να της αποκαλυφθεί . « Εντάξει θα συναντηθούμε να δεις ποιος είμαι. Την Κυριακή στη βόλτα στον Φλοίσβο εκεί που πας με τις φίλες σου θα έρθω κι εγώ . Θα κρατάω ένα γαρύφαλλο στο χέρι και θα με γνωρίσεις.»
Την Κυριακή λοιπόν, επιτέλους θα τον δει και θα μιλήσουν ξεκάθαρα.  Το πρόσωπό της ήταν φρέσκο και δροσερό δεν χρειαζόταν να βαφτεί για να δείχνει ωραία. Μόνο το ντύσιμό της πρόσεξε ιδιαίτερα, φόρεσε τη μίνι φούστα της και τα λουστρίνι γοβάκια της που αναδείκνυαν τα όμορφα πόδια της , φούντωσε το πλούσιο μαλλί της και ήταν έτοιμη για σουλάτσο στον Φλοίσβο.
Όπως κάθε Κυριακή ο δρόμος της πόλης γέμιζε με παρέες παρέες. Κορίτσια και αγόρια που έβρισκαν την ευκαιρία να φλερτάρουν και να ρίξουν κρυφές αλλά και ολοφάνερες ματιές.
Πάνω κάτω το δρόμο μέχρι το λιμάνι ακούραστα μέχρι να νυχτώσει  για τα καλά.
Έψαχνε  με τα μάτια να τον δει . Και να …σαν θαύμα τον είδε από μακριά που ερχόταν χαμογελαστός κατά πάνω της . Η καρδιά της κτύπησε δυνατά με αγωνία και προσμονή . Αλλά αυτός την προσπέρασε και χαιρέτησε εγκάρδια μια  άλλη κοπέλα που βρισκόταν ακριβώς πίσω της . Την αγκάλιασε και την φίλησε στο στόμα και έφυγαν μαζί γελώντας. Το κορίτσι πάγωσε και χλώμιασε απογοητευμένο. Και ούτε που πρόσεξε τον ασχημούλη που πέρασε από δίπλα . Κάτι κρατούσε στα χέρια. Ένα κόκκινο γαρύφαλλο.  
   Της χαμογέλασε …  Εκείνη ούτε που τον καταδέχτηκε. Τα μάτια της αν ήταν  μαχαίρια θα τον κάρφωναν αδίσταχτα στην καρδιά. Δεν είδε ούτε το μικρό τιποτένιο γαρύφαλλο που του έπεσε  απ’ τα χέρια.

Αυτό το μικρό τιποτένιο γαρύφαλλο  διαλύθηκε από τα δεκάδες πόδια που πέρασαν από πάνω του και το τσαλαπάτησαν.  Πέρασε κι εκείνη θυμωμένη και το κλώτσησε με το γοβάκι της. Τα πέταλά του σκόρπισαν  σαν σταγόνες  αίμα πάνω στο δρόμο . 


ΖΗΝΟΒΙΑ  ΜΑΡΝΕΖΗ   28-4-2013

7 σχόλια:

  1. Αλλη μια ιστορία της Δευτέρας στο MAGIC RADIO LIFE με θέμα "" συγνώμη""

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαμπανίδου Χαρά12 Μαΐου 2013 στις 7:55 π.μ.

    Άλλο ένα ωραίο διήγημα, που ακούσαμε στην εκπομπή και το απολαύσαμε!!! Ζήνα μου, συγχαρητήρια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι όμορφος και τρυφερός λόγος να ζητήσεις απο κάποιον συγνώμη που δεν σε πίκρανε για να του ανταποδώσεις την πικρία , αλλά εκδήλωσε τα αγνά και άδολα συναισθήματά του . Πολύ συμβολικός και λογοτεχνικός ο τρόπος .... συγχαρητήρια κ. Ζήνα για το μικρό μεν αλλά περιεκτικότατο σε γλυκές και νεανικές αναμνήσεις κείμενο !!! ΛΥΔΊΑ ΠΕΤΡΙΔΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λυδία αυτό ήθελα να δώσω, την ατμόσφαιρα μιας αγνής και άδολης εποχής, με τα πρώτα νεανικά και εφηβικά ερωτικά σκιρτήματα. Τότε που η τεχνολογία δεν μας είχε κάνει κυνικούς και καχύποπτους και δεν ζούσαμε σε μια εικονική πραγματικότητα , αλλά αυθεντική. Την εποχή που φλέρταραν με τα μάτια και την γλώσσα του σώματος...χωρίς περιττά και ψεύτικα λόγια !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Χαρούλα μου σ ευχαριστώ πολύ, άλλωστε και συ συμμετέχεις και μάλιστα με πολύ όμορφες και πρωτότυπες ιστορίες , κάθε Δευτέρα στο σταθμό μας. Είναι μια πολύ καλή πρωτοβουλία που όλοι πρέπει να υποστηρίξουμε !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το τραγουδι που διάλεξα γι αυτη την ιστορία είναι το COME TOGETHER των BEATLES γιατί ήταν το αγαπημένο μου εκείνη την εποχή .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συγνώμη σε ένα γαρύφαλλο,,,,,,πολυ ομορφη η ιστορια σου zina...

    ΑπάντησηΔιαγραφή