Αρχειοθήκη ιστολογίου

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΟΥ




Το καλοκαίρι  μου


Το καλοκαίρι  στο τόπο μας κρατάει πολύ . Μην ακούς το τραγούδι  που λέει  τα καλοκαίρια  μας  μικρά  και ατέλειωτοι  χειμώνες .  Συμβολικοί  είναι οι στίχοι . Εδώ το καλοκαίρι σημαίνει  ξενοιασιά και όσοι είμαστε  τυχεροί το νιώθουμε ατέλειωτο.  Παίρνει  μέρες  από την άνοιξη  και μέρες  από το φθινόπωρο, ο ήλιος  φωτίζει  τις μέρες  που μεγαλώνουν και η θάλασσα γλυκιά  και γαλήνια  σε  προκαλεί  να πέσεις  μέσα  της, να γίνεις  πάλι παιδί ζωηρό και ξένοιαστο.  Αυτό  είναι το καλοκαίρι, ήλιος , θάλασσα, ποδηλατάδα, φρούτα φρέσκα και ζουμερά,  θερινά  σινεμά,  φεγγαράδα  στις  αμμουδιές και ταβερνάκια πάνω  στο κύμα με θαλασσινούς μεζέδες κρύα μπύρα ή παγωμένο  ουζάκι. 
Ναι  όλα  αυτά  και ακόμα περισσότερα μας προσφέρει το  ατέλειωτο  καλοκαίρι,  αρκεί να αφήσουμε  τον εαυτό μας να θυμηθεί και να νιώσει  πως ήταν παιδί…τότε που δεν είχε βαρύνει ο χρόνος την καρδιά και το μυαλό μας,  με έγνοιες  και βάσανα. Τελευταία  μέρα του σχολείου,  κι άρχιζε το  πανηγύρι.  Μπουγελώματα, φάρσες και πλάκες  με τους συμμαθητές  και μετά ξεφάντωμα στη παραλία.  Χουζούρι  το πρωί χωρίς να μας  πιέζει ο χρόνος , τα βραδάκια άλλοτε  στο σινεμά κι άλλοτε στο ταβερνάκι της παραλίας να μετράμε  το πενιχρό χαρτζιλίκι μας  για μια μερίδα  τηγανιτές  πατάτες  στα τρία κι από μια κόκα κόλα και άμα περίσσευε και κανά φράγκο …ταΐζαμε  και το τζουκ μποξ για να ακούσουμε το αγαπημένο μας τραγούδι.    
Μεγαλώσαμε  και  ξαναγίναμε  παιδιά  μαζί με τα παιδιά μας.  Ξαναείδαμε  το καλοκαιρινό φως μέσα από τα δικά τους μάτια και ήσαν τόσο πρωτόγνωρα  σαν  να μην τα είχαμε  ξαναζήσει.  Πόσο μ’ αγγίζει  ο στίχος  του ποιητή  « σε αμμουδιές χρυσές …νέοι γονείς με τα μωρά σας».
Άλλαζαν  οι καιροί …τώρα εμείς σκηνοθετούσαμε το καλοκαίρι  των παιδιών μας,  θέλοντας  να τους προσφέρουμε  τη χαρά  και την ξενοιασιά.  Διακοπές  με  το αντίσκοινο σε κάμπιγκ ,  εκδρομές μακρινές  να γνωρίσουν κι άλλα μέρη.   
Και  φτάσαμε  στο σήμερα…  φορτωμένοι  με καλοκαίρια  όμορφα και φωτεινά  σε όλες  τις αποχρώσεις του γαλάζιου.  Ίσως να βάρυνε  η καρδιά μας  από τα χρόνια που μαζεύτηκαν   στη πλάτη μας , αλλά εκείνο  το παιδί που κρύβεται  μέσα μας  έχει μνήμη και λαχτάρα να ξαναζήσει  την ξενοιασιά και τη χαρά του.  Η λογική του βάζει φρένο και το ξανακλείνει μέσα  στη σκοτεινή σπηλιά του μυαλού  , αλλά εμείς  ας  το αφήσουμε να χαρεί έστω και λίγο για να πάρει δύναμη να αντιμετωπίσει τους χειμώνες .  Αυτό είναι για μένα το καλοκαίρι μου, να ψάχνω ευκαιρίες  για να ξαναγίνω παιδί .

Ζηνοβία Μαρνέζη 9-9-13


7 σχόλια:

  1. Μια ιστορία της Δευτέρας για το MACIG RADIO LIFE με θέμα το "τι καλοκαίρι μου "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολυ ομορφο τοο καλοκαιρι σου αδελφη μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ Λαμπρινή μου, έτσι το νιώθω το καλοκαίρι και νομίζω πως όλοι μας έτσι το χαιρόμαστε σαν να γινόμαστε παλι παιδία !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή