Αρχειοθήκη ιστολογίου

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Ένας περίπατος με τη Βένη !

Στη Bενη Παπαδημητρίου


Με  τη Βένη φαντάζομαι την κουβεντούλα μας σαν ένα περίπατο  στη πόλη.Ένα βροχερό πρωινό σαν αυτά που μας περιγράφει στις καθημερινές  διαδρομές της αχάραγα σχεδόν από το σπίτι της στη δουλειά. Φαντάζομαι πως περπατήσαμε  μαζί και κουβεντιάζαμε σαν να γνωριζόμαστε  χρόνια, γιατί η Βένη είναι ένας πολύ γλυκός και καταδεχτικός άνθρωπος αλλά και  δυναμική παρουσία  και αγωνίστρια.  



1) Πότε κατάλαβες ότι  είσαι ένα άτομο που έχει το χάρισμα της πένας και άρχισες να γράφεις . 

Έγραφα και είχα αναπτυγμένη φαντασία από μικρό παιδί . Έφτιαχνα ιστορίες αλλά σπάνια καθόμουν να τις γράψω, και όσες έγραψα τις έσκισα και δυστυχώς για μένα δεν υπάρχουν πια. Θα ήθελα να τις είχα τώρα, για να γυρίσω πίσω να θυμηθώ πως σκεφτόμουν  τότε και σε ποια κατάσταση  βρισκόμουν, όσο παιδιάστικα κι αν ήσαν αυτά που έγραφα. Για χάρισμα δεν ξέρω αν είναι, αλλά οπωσδήποτε όταν βλέπεις ένα πνευματικό έργο σου, να το εμπιστεύονται  και να παίρνει μορφή βιβλίου και να ταξιδεύει στις βιτρίνες  των βιβλιοπωλείων είναι μια ηθική ανταμοιβή.

2) Τι σε ώθησε να γράψεις, τι σε ενέπνευσε ?

Για μένα πηγή έμπνευσης  είναι η ποίηση και η μουσική . Αναπτύσσω τους ελάχιστους  στίχους  με την δική μου ευαισθησία και φαντασία. Έτσι ξεκίνησε και το ταξίδι των ονειροπόλων μου μέσα στο μυαλό μου .  Υπήρχε από καιρό στο πίσω μέρος του μυαλού μου  η ιδέα , αλλά δεν έβρισκε το δρόμο να βγει και να πάρει μορφή  σε τυπωμένο χαρτί . Ήταν η συγκυρία εκείνης της εποχής , ερχόταν η νέα χιλιετία και άλλαζαν τα πράγματα τροχάδην … δυστυχώς προς το χειρότερο.  Εμείς τα παιδιά, οι ενήλικες, οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι του περασμένου αιώνα θα περνούσαμε στη λήθη.  Και ήταν κρίμα αυτή η ευτυχισμένη εποχή να ξεχαστεί.  Αυτό ήθελα να δώσω , την εποχή και τον τόπο μου, με πλαίσιο μια τυπική οικογένεια  της επαρχίας.  Άλλωστε αυτό ζητάω κι εγώ απ’ τα βιβλία που θαυμάζω , τόπο και χρόνο , ιστορία και γεωγραφία , χρώματα και μουσική και    με θεματολόγια που να αντέξει στο χρόνο .

3)Τι αισθάνεσαι όταν γράφεις .

Είναι ένα συναίσθημα που λαχταρώ να το ξαναζήσω. Είναι έρωτας ! Είχα χαθεί μέσα στις  ιστορίες και τους χαραχτήρες των προσώπων. Μίλαγα μαζί τους , έμπαινα στο μυαλό τους, εγώ τους δημιουργούσα  αλλά εκείνοι με οδηγούσαν .  Έτσι χανόμουν μαζί τους  στο πρώτο μου βιβλίο και στο δεύτερο που περιμένω να εκδοθεί . Μέσα σε εικόνες , συναισθήματα και μουσική .  Αυτό περιμένω και τώρα , να έρθει ή άγια εκείνη έμπνευση που θα με κάνει να χαθώ πάλι με καινούργια πρόσωπα και καταστάσεις .


4)  Στα βιβλία σου θέλεις να περάσεις κάποιο μήνυμα ;

Δεν είναι αυτός ο σκοπός μου και δεν είναι σωστό ένας συγγραφέας να περνάει διάφορα μηνύματα  ή να χειραγωγεί τον αναγνώστη με τις δικές του ιδέες. Όμως δεν γίνεται να μη περάσει μέσα από το κείμενο του και την δική του άποψη .  Έτσι κι εγώ γράφοντας πέρασα τα δικά μου κοινωνικά  , πολιτικά και ηθικοπλαστικά μηνύματα που χαρακτηρίζουν εμένα .

5) Πως χαρακτηρίζεις τους σημερινούς συγγραφείς ; Αξίζουν όλοι ;
 
Είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι υπάρχουν αξιόλογοι νέοι Έλληνες συγγραφείς . Είναι το φως ενός φάρου,  στο πνευματικό σκοτάδι που θέλουν να μας επιβάλλουν. Όσοι έχουν το ταλέντο της πέννας , να μην φοβηθούν να ρισκάρουν να βγάλουν την ψυχούλα τους έξω . Κι ας την φάνε τα σκυλιά,  θα την βρουν όμως και άνθρωποι πεινασμένοι και διψασμένοι για πνεύμα και για φως . Θα την βρουν οι επόμενες γενεές που δυστυχώς οι καταστάσεις θα έχουν αλλοτριώσει  την  πνευματικότητα και την γλώσσα μας.  Έτσι όπως έμειναν στην αιωνιότητα οι αρχαίοι τραγωδοί  .  Έτσι όπως και εμείς μεγαλώσαμε με τους μεγάλους μας συγγραφείς , Παπαδιαμάντη, Καραγάτση, Καζατζάκη,  Σαμαράκη, Λουντέμη,  Βασιλικό και πολλούς άλλους που μας έδωσαν την ψυχή τους και το πνεύμα τους. 
Για μένα όλοι αξίζουν.  Όταν κάθεσαι και δίνεσαι σε ένα οποιοδήποτε κείμενο , είναι ένα πνευματικό δώρο , είναι το παιδί σου  και το προσφέρεις σ΄ όποιους το εκτιμήσουν.

5) Διαβάζουν βιβλία οι Έλληνες και οι νέοι άνθρωποι ;

Ναι πιστεύω  πως διαβάζουν , έχουν ανάγκη  να διαβάσουν.  Όχι μόνο ένα απλό μυθιστόρημα που την άλλη στιγμή το τους ξεχάσεις , αλλά βιβλία που έχουν να δώσουν πνευματική ανάταση και παρηγοριά στα προβλήματα τους, ενίοτε και λύσεις . 
Τα  νέα παιδιά διαβάζουν, θέλουν, διψάνε  να μάθουν.  Οι πληροφορίες που δέχονται τα αποσυντονίζουν  ίσως και να μπερδεύονται σε λάθος μονοπάτια.   Αλλά το παρήγορο είναι ότι ψάχνουν . 

6) Πως βλέπεις τον χαρακτήρα τους συγγραφέα , είναι διαφορετικός από τους τους

Ναι , είναι ιδιαίτεροι άνθρωποι με ανεπτυγμένη ευαισθησία , φαντασία και  διορατικότητα.  Στην καθημερινότητα τους μπορεί να κάνουν όλα όσα χρειάζονται για την επιβίωση τους και το κοινωνικό περιβάλλον τους , οι ίδιοι τους εκείνη ακριβώς την στιγμή μπορεί να ταξιδεύουν σε άλλα σύμπαντα. Λένε πως ο συγγραφέας είναι μοναχικό άτομο. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Ο συγγραφέας πρέπει να είναι μέσα στο κόσμο , να ακούει, να βλέπει, να θαυμάζει,  να απορεί, να αφουγκράζεται ακόμα κι αυτά που θέλουν οι άλλοι να κρύψουν .  Ο μοναχικός δρόμος  του είναι μόνο όταν κάθεται να δημιουργήσει. Μόνος  γράφει και  μόνο του θα είναι  το   άτομο που θα τον διαβάσει . Δηλαδή δεν είναι τους η δημιουργία μια μουσικής σύνθεσης που γίνεται από μια ολόκληρη ορχήστρα και απευθύνεται σε πλήθος ανθρώπων που την απολαμβάνουν ταυτόχρονα.


7)Πως σου φέρονται στη πόλη σου οι γνωστοί και οι φίλοι σου , σε έχουν αναγνωρίσει ως συγγραφέα  ή υπάρχουν και κάποιο που φθονούν.

Το κοινωνικό μου περιβάλλον με γνωρίζει από μωρό παιδί . Εδώ στο χωριό που γεννήθηκα και μεγάλωσα , πιστεύω πως με αγαπάνε και με εκτιμούν . Δεν ξαφνιάστηκαν όταν είδαν ότι έγραψα βιβλίο , το περίμεναν  αυτό από μένα , ότι κάποια μέρα θα γίνει πραγματικότητα .  Ναι με αναγνώρισαν σαν συγγραφέα  και αυτή είναι η ηθική ανταμοιβή μου . Βέβαια υπάρχει και φθόνος που εμένα προσωπικά δεν με έχει αγγίξει . Αλλά και ο φθόνος είναι μια μορφή αγάπης και θαυμασμού . 

8) Ποια είναι η ζωή σου πέρα από τη συγγραφή
Με τι ασχολείσαι , έχεις ενδιαφέροντα , άλλη αγάπη εκτός από αυτό.

Βεβαίως και έχω , δεν μ΄ αρέσει το τέλμα στη ζωή μου , θα βρω τρόπους ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες να ξεφύγω και να βρω διέξοδο σε κάτι που με ευχαριστεί.   Λατρεύω το διάβασμα και τη μουσική , μ΄αρέσει να περπατώ στην παραλία του χωριού μου  ή στα περιβόλια . Να κάνω ποδήλατο , να φροντίζω τα  σκυλάκια μου , να βρίσκω χρόνο να ακούσω τις φίλες μου . Είμαι ιδιαίτερα τυχερή που έχω κρατήσει τις παιδικές μου φίλες , Πιστεύω στην φιλία και δίνομαι ολόψυχα σ΄ αυτήν .  Φυσικά πάνω απ’ όλα είναι η οικογένεια μου , ο σύζυγος  τα τρία μου παιδιά  και η μητέρα μου .


9) Θα γράψεις άλλο βιβλίο , έχεις κάτι έτοιμο;

Ναι έχω  έτοιμο εδώ και πολύ καιρό το δεύτερο βιβλίο μου ,σύντομα θα αποκτήσει την μορφή που του αξίζει και θα κυκλοφορήσει  στα βιβλιοπωλεία.
Είναι μια περίεργη και διασκεδαστική ιστορία , ήθελα να το δώσω με γλυκόπικρο χιούμορ , μέσα από δραματικές να καταστάσεις να βγάζει ένα χαμόγελο στον αναγνώστη . Νέα πρόσωπα και χαρακτήρες που με πήραν μαζί τους και σ΄αυτό το ταξίδι .  Θα δούμε όμως και  πρόσωπα από τους Ονειροπόλους μου , σε δεύτερο ρόλο αλλά σημαντικό .   Έτσι θα μάθουμε δέκα χρόνια αργότερα  την  κατάληξη τους.

 (Πιστεύω πως οι φίλοι που διάβασαν και εκτίμησαν το πρώτο μου βιβλίο  θα ήθελαν να μάθουν τι απέγινε η Δώρα , ο γιος της και ο νέος της έρωτας  ο Άλκης. ) *
·        αυτό αν θέλεις βάλτο 

10 ) Ονειρεύεσαι  ;  Ελπίζεις ;

Αυτή είναι μια πραγματικά δύσκολη ερώτηση .  Είμαι άνθρωπος από φύση μου αισιόδοξος και χαρούμενος . Η ψυχή μας έχει μαυρίσει πλέον , το ζούμε , το βιώνουμε  , οι πληροφορίες που δεχόμαστε για το μέλλον είναι δυσοίωνες . Όμως δεν θέλω να επιτρέψω σε κανένα να μου αρπάξει τα όνειρα και τις ελπίδες μου .  Γι αυτό και αντιστέκομαι  όσο μπορώ . Δεν θα δώσω την χαρά στο σύστημα που κρατάει τις μοίρες μας στα χέρια του να με δει καταβεβλημένη . 
Η ιστορία μας έχει διδάξει πως περάσαμε πολλές δύσκολες καταστάσεις . Ξεριζωμό, γενεοκτονίες , πολέμους και κατοχή.  Σε όλα άντεξε ο Έλληνας και δεν έχασε το κουράγιο του. Έπιασε πάτο,  αλλά πήρε φόρα και ανέβηκε πάλι ψηλά. . Λένε ότι αυτό που έρχεται είναι χειρότερο από οτιδήποτε άλλο.  Δεν το παραδέχομαι. Αρκεί να κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα  , την γλώσσα μας και την ιστορία μας. 
Περιμένω τα νέα παιδιά πως θα αγωνιστούν  , αυτή θα είναι δική τους  μάχη .
Ναι λοιπόν και ονειρεύομαι  και ελπίζω .


Κ. Βένη Παπαδημητρίου
Σ' ευχαριστώ πολύ που με άκουσες και εύχομαι καλή επιτυχία σε ότι κάνεις .
Με ιδιαίτερη εκτίμηση  Ζηνοβία Μαρνέζη. 

Αυτός  ήταν ο περίπατος στη βροχερή  πόλη  με τη Βένη και  της αφιερώνω του Χατζιδάκη  "μια πόλη μαγική " ένα  τραγούδι  που πιστεύω θα της αρέσει !






2 σχόλια: